8% is niet genoeg.

27-12-2019

Ik sprak op een kerstborrel een belegger die uitermate tevreden was over zijn 2019 rendement op zijn aandelenportefeuille. Hij had een portefeuille van ongeveer 150.000 euro en daar had hij een rendement van maar liefst 8% op gemaakt. Hij rekende me voor dat dat zo maar even ruim 12.000 euro netto was. Dat was voor hem gelijk aan maar liefst 4 netto maandsalarissen. Ik stond toen in dubio. Deze man vertelde mij in vertrouwen details over zijn beleggingsportefeuille. En wat doe ik daar mee? Laat ik deze man zijn gevoel voor eigenwaarde behouden of ga ik hem teleurstellen? Want 8% klinkt leuk, maar is eigenlijk een uitermate belabberd resultaat. De wereldaandelenindex is dit jaar ruim 32% gestegen. In plaats van de minimale 12.000 euro had hij 48.000 kunnen verdienen. Hij heeft dus eur 36.000 op tafel laten liggen om maar eens een toepasselijke gokterm te gebruiken. Hij had zijn portefeuille beter in simpele wereldwijde index fondsen kunnen stoppen.

Overigens kijkt iedereen achteraf naar het rendement maar niet naar het risico. Ik weet natuurlijk niet hoe het risicoprofiel van deze portefeuille er uit ziet. En in 2020 alles weer anders zijn. Achteraf is het makkelijk om rijk te worden, maar met achteraf beleggen bouw je geen vermogen op. Overigens staat deze man niet alleen. Ik heb een portefeuille gemaakt met de meest favoriete aandelen van particuliere beleggers. De site iex.nl houdt deze maandelijks bij. Deze portefeuille is sinds juli 2006 met 45% gedaald. De tranen schieten in je ogen.

Beleggers hebben wel vaker de neiging om hun eigen beleggingsprestaties te rooskleurig in te zien. Ik hou voor mijn privé portefeuille nauwgezet een rendementsspreadsheet bij. Dat klinkt nerdy, maar het helpt om je successen te relativeren. Overigens is mijn privéportefeuille met individuele aandelen in 2019 ook achtergebleven bij de MSCI World index. Gelukkig zit de basis gewoon in simpele index fondsen.

Bij een dergelijke underperformance zou de tegeltjeswijsheid ‘Mr Market makes you humble’ opgeld moeten doen. Wat mister Market deze man ook vertelde, hij luisterde niet. Moest ik hem dat dan maar duidelijk maken? En misschien wel belangrijker, zou hij er ook wat van leren? Zou hij zijn gedrag veranderen? Zo niet, dan zou de beschadiging van zijn eigenwaarde geen enkel doel hebben. Uiteindelijk heb ik het hem toch gezegd. Hij keek erg beteuterd en het gesprek was snel afgelopen. Ik hoop maar dat hij na mijn harde woorden misschien wel naar Mr market zal luisteren. Anders vertel ik het gewoon nog een keer. Ik kijk nu al uit naar de kerstborrel van volgend jaar.