Een van de beursintroducties waar Wall Street naar uitkijkt is die van WeWork. In 2019 hebben we al een aantal bijzondere beursgangen gehad, zoals Uber, Lyft, Pinterest en BeyondMeat. De aandacht voor dit soort bedrijven begint hysterische vormen aan te nemen. Beleggers hebben veel geld en denken niet na over de waarde van het bedrijf. Zolang de omzet maar groeit. WeWork was bij de vorige financieringsronde in januari al $ 47 mrd waard. Leuk, maar er hangen bij deze 'IPO' net zoveel rode vlaggen als op een gemiddelde feestdag op het Rode Plein in Moskou.
Ik noem er een paar. Het bedrijf heeft een eigen winstnorm uitgevonden. Community adjusted ebitda, dat is dus het bedrijfsresultaat aangepast aan hun huurdersgemeenschap. Dat klinkt leuk, maar het is gewoon het bedrijfsresultaat waar alle kosten zijn uitgehaald. Normaal gesproken noemen we dit omzet.
Een tweede rode vlag is het cashen door de oprichter. Hij verkocht voor $ 700 mln aan aandelen. Verder maakt het bedrijf een bescheiden $ 2 mrd verlies. Daardoor heeft het bedrijf nu zoveel schuld en geeft het daar zo weinig informatie over dat Moody's geen rating meer durft af te geven.
Een andere rode vlag zijn vele financiële transacties tussen het management en het personeel. Dat is erg gevaarlijk. Bedenkt u eens hoe de huuronderhandelingen gaan. Na lang onderhandelen zijn me, myself and I eruit gekomen dat dit een goede huurprijs is.
En als laatste staat alle informatie van het bedrijf zo vol met wollige en zelfbedachte termen, dat alleen dat al een waarschuwing zou moeten zijn. Zoals 'leverage in the ecosystem' of 'disruptive scale'. Het Buzzword-bingo blaadje is helemaal vol.
Maar geldt dat niet voor zoveel disruptieve techbedrijven? Goed punt. Alleen: WeWork huurt van kantoorverhuurders en verhuurt de ruimte door aan andere partijen, vaak kleine startups. Dat is niet echt disruptief. Het is bovendien een makkelijk te kopiëren bedrijfsmodel.
Maar wel met een risico. Want het grote punt is dat de huurruimte bij WeWork per maand opzegbaar is. Dat is fijn voor de huurder, maar natuurlijk ongunstig voor de verhuurder. Het het bedrijf is daardoor supergevoelig voor een terugval in de economie. De WeWork-huurders zeggen dan op, maar het bedrijf zit zelf nog vast aan zijn huurcontracten voor de lange termijn.
Het geeft maar aan dat je met een hoop blabla een heel eind kunt komen. Een fenomeen dat we in de politiek ook zien. Maar er komt een punt dat blabla-verhalen niet meer genoeg zijn. En dan wilt u een bedrijf met zoveel rode vlaggen niet in portefeuille hebben.
Corné van Zeijl
Corné van Zeijl is analist en strateeg bij ACTIAM. Daarnaast is hij een graag geziene beurscommentator bij onder meer RTL Z en BNR en schrijft hij columns voor verschillende media.