Afgelopen twee weken heb ik samen met mijn jongste zoon een ski-cursus gevolgd. Van de deelnemers was 95% onder de 23. Daardoor heb ik naast goed leren skiën ook geleerd dat Facebook onder jongeren nog niet helemaal dood is. Maar het sociale netwerk moet het duidelijk afleggen tegen Instagram en Snapchat.
Toen ze het over Facebook hadden moest ik even aan de recente aandeelhoudersvergadering van Facebook denken. Daar heeft ene Julie Goodridge namens een door haar geleide beleggingsfirma voor de vijfde keer op rij voorgesteld dat Mark Zuckerberg een deel van zijn stemrecht moet inleveren. Zij heeft er moeite mee dat de Facebook-topman meer stemrecht heeft heeft dan zijn economische belang in het bedrijf. Zuckerbergs stemmen stellen voor 58% mee.
Nu ben ik een groot voorstander van 'one share, one vote'. Alle aandeelhouders zijn aan elkaar gelijk. Maar bij sommige bedrijven zijn sommige aandeelhouders gelijker dan andere aandeelhouders, vrij vertaald naar Animal Farm van George Orwell. Logisch dat het voorstel Goodridge het niet haalde in de jaarvergadering. Dat wist zij van tevoren natuurlijk ook wel, want Zuckerberg bepaalt. Maar Goodridge vergeet de belangrijkste vraag: Waarom zou Mark Zuckerberg vrijwillig zijn stemrecht opgeven? Wat heeft hij daarmee te winnen?
Toen de beleggingsfirma van Goodridge de aandelen Facebook kocht wist ze hoe de verdeling van het stemrecht was. Het is natuurlijk raar om eerst aandelen te kopen en dan achteraf te klagen dat het stemrecht niet eerlijk verdeeld is. Gezien de problemen met Facebook, het bedrijf kampt met privacykwesties, vraagt ze zich af of Zuckerberg wel geschikt is als ceo. Wat u ook van Facebook vindt, die vraag is makkelijk te beantwoorden.
Sinds de beursgang zeven jaar geleden steeg de waarde van het aandeel van $38 naar bijna $200. Er zijn weinig bedrijven die zo'n prestatie hebben neergezet. Goodridge heeft overigens het grootste deel van zijn aandelen al lang verkocht en bezit nu nog slechts 12.000 stukken van de 2,4 miljard. Opvallend is dat Goodridge per sé niet met andere aandeelhouders wil optrekken om haar zaak sterker te maken. Hier in Nederland doen professionele beleggers dat via Eumedion. Als je echt iets wilt bereiken, moet je samenwerken.
Ik denk dat de enige reden voor de klachten zijn dat ze aandacht voor haar eigen bedrijf wil. En dat is gelukt. Ook nu weer. Daarom noem ik haar bedrijfje ook maar niet. Jaarvergaderingen zijn serieuze zaken en moeten niet misbruikt worden voor reclame-uitingen. Als ze reclame wil maken dan doet ze dat maar op haar Facebookpagina. Ze is er oud genoeg voor.
Corné van Zeijl
Corné van Zeijl is analist en strateeg bij ACTIAM. Daarnaast is hij een graag geziene beurscommentator bij onder meer RTL Z en BNR en schrijft hij columns voor verschillende media.