De Fed had waarschijnlijk een andere reactie op de financiële markten verwacht na de renteverlaging deze week. De S&P 500 steeg niet, maar kelderde juist. Een van de verklaringen is dat beleggers de indruk kregen dat de Fed een stuk somberder over de economie was geworden. De verrassingsverlaging bracht dus eerder angst dan vertrouwen in de markt. Ook al zei Powell in zijn toespraak dat er nog weinig echte informatie is over de effecten van het virus op de economie.
Powell zei zich te realiseren dat een renteverlaging niet helpt om de supply chain-problemen in de economie op te lossen. Maar de economische vooruitzichten waren door het coronavirus zo gewijzigd, zei Powell, dat het beleid moest worden aangepast. Een lagere rente is in die omstandigheden altijd beter, was de conclusie. Dat klopt misschien, maar het monetaire wapen is wel erg bot geworden. Een nog lagere rente heeft nauwelijks impact meer op de reële economie. De financiële markten waren er tot voor kort nog wel blij mee. Maar gezien de marktreactie is ook hier de magie van de Fed uitgewerkt.
De vorige keer dat de Fed een rentebesluit nam buiten de reguliere vergadering was in 2008. De kredietcrisis van toen had meer permanente gevolgen kunnen hebben. En de rente was toen ook nog een stuk hoger. Overigens reageerde ook toen de beurs niet zoals de Fed had gehoopt. In de dagen na de noodverlaging in 2008 daalde de breed samengestelde S&P500 met 15%. De index bereikte zijn dieptepunt pas in maart 2009.
Een paniekscenario voor de Amerikaanse economie is niet zo moeilijk te bedenken. De economie van het land is immers erg afhankelijk van de consumentenbestedingen. Wat als het aantal besmettingen door het coronavirus in de VS opeens toeneemt? Dat is gezien de snelle overdraagbaarheid van het virus niet zo raar om te verwachten. Wat gaan Amerikanen dan doen? Gaan ze in paniek raken? Gaan ze minder consumeren?
Het zou kunnen. Maar bedenk, bij de Mexicaanse griep die zich in 2009 en 2010 wereldwijd voordeed stierven er in de Verenigde Staten alleen al twaalfduizend mensen. Toch was er geen paniek. Dat kwam wellicht omdat men met andere zaken bezig was, zoals de na-ijleffecten van de kredietcrisis.
Het grote voordeel van angst is dat het nooit een permanente factor is. Het ebt uiteindelijk altijd weer weg. Alleen bij de Fed blijkbaar niet. Het Amerikaanse stelsel van centrale banken lijkt wel permanent bang voor alles en iedereen en zo heeft men altijd wel een excuus om de rente verder te verlagen. Voor de reële economie maakte dat bijna niets meer uit. Maar ik hoop dat 'Mr Market' de Fed nu geleerd heeft dat een rentedaling geen toverstokje is waarmee je alle problemen in één keer kunt oplossen.
De Fed had waarschijnlijk een andere reactie op de financiële markten verwacht na de renteverlaging deze week. De S&P 500 steeg niet, maar kelderde juist. Een van de verklaringen is dat beleggers de indruk kregen dat de Fed een stuk somberder over de economie was geworden. De verrassingsverlaging bracht dus eerder angst dan vertrouwen in de markt. Ook al zei Powell in zijn toespraak dat er nog weinig echte informatie is over de effecten van het virus op de economie.
Powell zei zich te realiseren dat een renteverlaging niet helpt om de supply chain-problemen in de economie op te lossen. Maar de economische vooruitzichten waren door het coronavirus zo gewijzigd, zei Powell, dat het beleid moest worden aangepast. Een lagere rente is in die omstandigheden altijd beter, was de conclusie. Dat klopt misschien, maar het monetaire wapen is wel erg bot geworden. Een nog lagere rente heeft nauwelijks impact meer op de reële economie. De financiële markten waren er tot voor kort nog wel blij mee. Maar gezien de marktreactie is ook hier de magie van de Fed uitgewerkt.
De vorige keer dat de Fed een rentebesluit nam buiten de reguliere vergadering was in 2008. De kredietcrisis van toen had meer permanente gevolgen kunnen hebben. En de rente was toen ook nog een stuk hoger. Overigens reageerde ook toen de beurs niet zoals de Fed had gehoopt. In de dagen na de noodverlaging in 2008 daalde de breed samengestelde S&P500 met 15%. De index bereikte zijn dieptepunt pas in maart 2009.
Een paniekscenario voor de Amerikaanse economie is niet zo moeilijk te bedenken. De economie van het land is immers erg afhankelijk van de consumentenbestedingen. Wat als het aantal besmettingen door het coronavirus in de VS opeens toeneemt? Dat is gezien de snelle overdraagbaarheid van het virus niet zo raar om te verwachten. Wat gaan Amerikanen dan doen? Gaan ze in paniek raken? Gaan ze minder consumeren?
Het zou kunnen. Maar bedenk, bij de Mexicaanse griep die zich in 2009 en 2010 wereldwijd voordeed stierven er in de Verenigde Staten alleen al twaalfduizend mensen. Toch was er geen paniek. Dat kwam wellicht omdat men met andere zaken bezig was, zoals de na-ijleffecten van de kredietcrisis.
Het grote voordeel van angst is dat het nooit een permanente factor is. Het ebt uiteindelijk altijd weer weg. Alleen bij de Fed blijkbaar niet. Het Amerikaanse stelsel van centrale banken lijkt wel permanent bang voor alles en iedereen en zo heeft men altijd wel een excuus om de rente verder te verlagen. Voor de reële economie maakte dat bijna niets meer uit. Maar ik hoop dat 'Mr Market' de Fed nu geleerd heeft dat een rentedaling geen toverstokje is waarmee je alle problemen in één keer kunt oplossen.
Dit artikel is gepubliceerd op 09 maart 2020