Aanstaande dinsdag wordt hoogst waarschijnlijk Boris Johnson de partijleider van de conservatieven en daarmee de nieuwe premier van Groot-Brittannië. Dat maakt beleggers nerveus. Het Britse pond daalt al een aantal weken. Een paar maanden geleden gingen er nog 1,17 Britse ponden in een euro, nu nog maar 1,11. Valutahandelaren verwachten dat Johnson daadwerkelijk gaat inzetten op een harde Brexit zonder akkoord met Brussel. Dat is slecht voor de economie en dus het pond.
Een lage pond betekent overigens niet dat de Britse economie daar veel van zal profiteren. Na de grote daling van het pond na het referendum zagen we dat ook niet. Het VK heeft simpelweg niet zo veel te exporteren.
Minst populair
In dit soort omstandigheden wil logischerwijs niemand Engelse aandelen hebben. Volgens een enquête die Merrill Lynch onder beleggers houdt, is Groot Brittannië al 41 maanden op rij de minst populaire markt. Deze aandelenmarkt is dan ook een van de goedkoopste ontwikkelde markten in de wereld. De koers-winstverhouding is slechts 12,4. Ter vergelijking: in eurozone is die 14,0. Dat is een flinke korting. Voor het referendum waren de ratio's nog gelijk. Het dividendrendement is 4,8% vergeleken met 3,7% voor de Europese Stoxx-600-index.
Die lage waardering is op zich logisch. Wie wil er nou in het VK beleggen met een premier als Boris Johnson en een aanstaande harde Brexit? Bedenk echter dat 70% van de omzet van de FTSE 100 bedrijven van buiten het VK komt. Wat voor mogelijke puinhoop het ook wordt, bedrijven als Unilever, Shell, Rio Tinto of Astra Zeneca hebben daar nauwelijks last van. Ook niet van het lage Britse pond. Immers, de Dove-shampoo die Unilever in Australië of Brazilië verkoopt en de winst daarop, is gewoon in euro's. Of Groot-Brittannië nu economisch afzinkt in de Noordzee of niet.
Nu is een lage waardering leuk, maar als iets goedkoop is en ook goedkoop blijft heb je er niets aan. Daarvoor is goede corporate governance nodig. En hoewel je heel wat kan opmerken over de governance van het land, is de governance bij de bedrijven goed geregeld. Beleggers laten zich de kaas niet van het brood eten. Regelmatig worden bovenmatige salarissen van ceo's weggestemd. Daarom zijn Engelse bedrijven vrij actief met het inkopen van eigen aandelen. Zo houden ze hun beleggers tevreden. Het aantal uitstaande aandelen is in de afgelopen 5 jaar met 2% afgenomen.
Het klinkt als een goede combinatie van een markt waar je waar voor je geld krijgt en er tegelijkertijd goed voor de aandeelhouder wordt gezorgd. Zelfs als de premier Boris heet.